ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

1) ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ μ.α.χ.χ. (μετά απαρχής χριστιανικής χρονολόγησης)

2) Η πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας εγκαθίσταται στην μεγαρικής προέλευσης πόλη Βυζάντιον. Ο ελληνικός χαρακτήρας της πόλης αλλοιώνεται από βαρβαρικούς πληθυσμούς που μαζικά μεταφέρονται στην πόλη ώστε να αυξηθεί ο πληθυσμός της. Το γηγενές ελληνικό στοιχείο μετατρέπεται από κυρίαρχο σε μια μικρή μειοψηφία. Η χερσόνησος του Άθου από ιερό ελληνικό κέντρο μετά από σφαγές εκθεμελιώσεις ναών και καταστροφές μετατρέπεται από τον Κωνσταντίνο ( με την προτροπή της θεομανούς μητέρας του) σε μοναστικό χριστιανικό κέντρο.

3) Ο Κωνσταντίνος διατάζει την εκτέλεση της ίδιας του της συζύγου Φαύστας την οποία και ΒΡΑΖΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΗ. Κωνσταντίνος και Ελένη δηλητηριάζουν τον άτυχο Κρίσπο (γιο του Κωνσταντίνου από την παλλακίδα του Μινερβίνα) με την δικαιολογία ότι συνωμοτούσε ενάντια στον θρόνο καθώς και ουκ ολίγους συγγενείς τους.

4) Είναι το πρελούδιο για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα ενάντια στην επιστήμη και πνευματική και τεχνολογική πρόοδο της ανθρωπότητας. Από το 354 μ.α.χ.χ. και για 1500 χρόνια ακόμα θα καούν στην πηρά ανυπολόγιστος αριθμός ελληνικών βιβλίων. Βιβλία φιλοσοφίας, λογοτεχνίας , μαθηματικών, ιστορίας, γεωγραφίας, ποιητικές συλλογές και κυρίως επιστημονικά βιβλία. Σε αυτά τα τελευταία οι χριστιανοί θα επιδείξουν ιδιαίτερο ζήλο στην καταστροφή τους καθώς για τον εξαιρετικά χαμηλού πνευματικού επιπέδου χριστιανικό όχλο αποτελούν (ιδιαίτερα τα μαθηματικά) κείμενα μαγείας και προϊόντα της ελληνικής ¨μωρίας¨. Το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων φαίνεται σήμερα αφού από την αρχαιοελληνική γραμματεία έχουμε όπως υπολογίζεται λιγότερο από τον 1% . Όσα σώθηκαν, σώθηκαν κυρίως από τους Άραβες και από άλλους ελληνολάτρες .

5) Στο θέμα της φιλελεύθερης και ελληνολατρικής προσωπικότητας του Ιουλιανού θα επανέλθουμε με άλλο κείμενο.

6) Η δολοφονία του Ιουλιανού θεωρείται δεδομένη καθώς κανείς από τους Πέρσες στρατιώτες δε παρουσιάστηκε να ζητήσει την ανταμοιβή που είχε ορίσει ο βασιλιάς Σαπώρ για τον θάνατο του Ιουλιανού. Ο χριστιανός Σωζόμενος επίσης επαινεί τον δολοφόνο ¨που για την αγάπη του θεού και της θρησκείας εκτέλεσε μια τέτοια πράξη¨. Τυπικό δείγμα μισαλλοδοξίας και αρρωστημένης φαντασίας αποτελούν και η φράση του θνήσκοντος Ιουλιανού (καταγεγραμμένη από τον φανατικό χριστιανό θεοδώρητο) καθώς και ο υποτιθέμενος τελευταίος χρησμός του μαντείου των Δελφών ( καταγεγραμμένη από τον εξίσου φανατικό και ανθέλληνα Κεδρηνό)

7) Εν αντιθέσει με τα μεγάλα αστικά κέντρα που η ρωμαιοχριστιανική εξουσία ήταν ισχυρή και οι νόμοι εφαρμόζονταν αυστηρά, οι κάτοικοι της υπαίθρου στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν την ελευθερία -λόγο της φύσεως της επαρχίας-να ασκούν τα λατρευτικά καθήκοντα τους με αρκετή ελευθερία εκείνη την περίοδο.

8) Αρκετοί τον αναφέρουν και ως ισπανοεβραίο.

9) Ο 95χρονος Ιεροφάντης Νεστόριος ύστερα από όλα αυτά κηρύσσει το τέλος των Ελευσίνιων μυστηρίων και την αρχή ενός πνευματικού σκότους για την ανθρωπότητα.

10) Σήμερα από τα 82 έργα του Αισχύλου έχουμε μόνο τα 7, από τα 123 του Σοφοκλή μόνο τα 7 από τα 92 έργα του Ευριπίδου μόνο τα 18. Έλληνες φιλόσοφοι , ποιητές , τραγωδοί, επιστήμονες εχουν μείνει στην ιστορία μόνο από τα ονόματα τους και μικρά αποσπάσματα από τα γραπτά τους που βρίσκονται σε άλλα κείμενα. Ενώ δεκάδες άλλοι έχουν χαθεί μαζί με τα έργα τους για πάντα....χάρη στο θεάρεστο έργο των χριστιανών.

11) Παρά τα όσα τραγελαφικά λέγονται περί ελληνικού χαρακτήρα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας μια επισταμένη μελέτη μας αποδεικνύει ότι η NOVA ROMA του Βοσπόρου υπήρξε μια ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΜΙΑΣ ΘΕΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΗΤΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΔΟΓΜΑ (ανάλογα βέβαια με το ποιο ήταν την κάθε περίοδο) ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ. Ο βοδέριχος και αργότερα ο Αλάριχος (μετέπειτα αρχηγός του ιλλυρικού θέματος) είναι χαρακτηριστικά δείγματα.

12) Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Ολύμπιος καλεί τους αρχαιόθρησκους της πόλης σε ένοπλο αγώνα υπέρ βωμών. Είναι μια απελπισμένη προσπάθεια των εκεί ελεύθερων ανθρώπων να υπερασπίσουν την τιμή τους , τις πατρώες λατρείες , και την γνώση του αρχαίου κόσμου από τους οπαδούς του Εβραίου θεού. Στην υπεράσπιση του ναού συμμετέχουν και οι ιερείς Ελλάδιος και Αμμώνιος καθώς και οι ποιητές Παλλαδάς και Κλαυδιανός. Για την αποφυγή περαιτέρω εξεγέρσεων ο Θεοδόσιος λύει την πολιορκία, δίνει αμνηστία στους πολιορκούμενους και ονομάζει οσιομάρτυρες τους χριστιανούς πολιορκητές που σκοτώθηκαν. Αμέσως μετά την αποχώρηση του Ολύμπιου και των συναγωνιστών του, ο δειλός Θεόφιλος και οι εξίσου δειλοί οπαδοί της θρησκείας της “αγάπης” επιτίθενται στον ανυπεράσπιστο ναό, τον καταστρέφουν και παραδίδουν στις φλόγες την τεράστια βιβλιοθήκη που φιλοξενούσε το ιερό. Στην θέση του ναού και της ανυπολόγιστης αξίας βιβλιοθήκης οι χριστιανοί θα κτίσουν αργότερα μοναστήρι.

13) Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό της άφιξης των Γότθων στις Θερμοπύλες. Ο Αλάριχος αναγγείλει την άφιξη του στον Ανθύπατο Αντίοχο και αρχηγό της φρουράς των Θερμοπυλών Γερούσιο, ζητώντας τους να τον αφήσουν να περάσει ελεύθερα στην υπόλοιπη Ελλάδα, κάτι που φυσικά δεν του αρνούνται.

14) Ο ίδιος που στα κείμενα του θα αποκαλέσει τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους ως ανήθικα καθάρματα!

15) Η αδιάκοπες διώξεις και διαταγές των διαφόρων χριστιανών αυτοκρατόρων αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες όπως και οι υπόλοιποι εθνικοί ενέμεναν με πείσμα στις πατρώες τους αντιλήψεις εκτελώντας ακόμα και κρυφά και με κίνδυνο της ζωής τους τις ιεροπραξίες τους.

16) Το ερευνητικό πνεύμα των Ελλήνων καθώς και η φιλομάθεια τους ήταν αυτή που είχε δημιουργήσει τέτοιο όγκο συγγραφικού έργου. Μόνο στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας μας αναφέρεται ότι υπήρχαν 700.000 συγγράμματα. Για αυτό ας μην παραξενεύεται ο αναγνώστης από την συνεχή αναφορά σε καταστροφές και καψίματα βιβλίων.

17) Ο σημαντικότατος νεοπλατωνικός φιλόσοφός Πορφύριος υπήρξε μαθητής του Πλωτίνου. Μέσα στα δεκάδες φιλοσοφικά, αστρονομικά, μαθηματικά, ιστορικά και αλλά κείμενα του συνέγραψε και 15 κείμενα ''Κατά χριστιανών'' στα οποία αποδείκνυε ότι κάποια βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης είχαν κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αντίοχου του Επιφανούς καθώς και καταδείκνυε της αντιφάσεις της ιουδαιοχριστιανικής θρησκείας. Λέγεται πως η ανάγνωση των έργων του αυτών εξόργισε αφάνταστα τον Θεοδόσιο τον Β που διέταξε την άμεση καταστροφή των κειμένων του.

18) Ο φιλόσοφος Ισοκάσιος ο οποίος κατείχε μεγάλες θέσεις μέχρι πρότινος στην αυτοκρατορία οδηγήθηκε στο δικαστήριο γυμνός και δεμένος με την κατηγορία πως είναι Έλληνας. Δικαστής είχε οριστεί ο έπαρχος Πουσαίος με τον οποίο ο Ισοκάσιος δίκαζε παλαιότερα μαζί. Με την έναρξη της δίκης ο Πουσαίος απεύθυνε το λόγο στον Ισοκάσιο λέγοντας του ''Βλέπεις πως κατάντησες Ισοκάσιε'' και ο Ισοκάσιος απάντησε ''Βλέπω και δεν απορώ γιατί περνώ ανθρώπινες συμφορές. Αλλά δίκασε με δίκαια και καθαρά όπως δικάζαμε κάποτε μαζί ...ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ...ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ;

19) H “στάσις του Νίκα” είναι ακόμα ένα χαρακτηριστικό ιστορικό γεγονός το οποίο έχει υποστεί και αυτό τις παραποιήσεις και τους κάθε είδους ¨καλλωπισμούς¨ από τους ¨ιστορικούς¨ της χριστιανικής εξουσιοκρατίας. Εν συντομία θα αναφέρουμε πως στον ιππόδρομο υπήρχαν δύο μεγάλες φατρίες οι Πράσινοι και οι Βένετοι. Οι Πράσινοι είχαν ταχθεί κατά του χριστιανισμού και επιζητούσαν μια λογικότερη και ελληνίζουσα θρησκεία όπως επίσης και την παύση κάθε είδους διωγμού για θρησκευτικούς και λατρευτικούς λόγους. Με την αρχή της εξεγέρσεως οι Πράσινοι πήραν με το μέρος τους και τους Βένετους και πυρπόλησαν της φύλακες στις οποίες κρατούνταν όσοι είχαν συλληφθεί για θρησκευτικούς λόγους απελευθερώνοντας τους. Έπειτα έκαψαν την χαλκή πύλη του παλατιού και την Αγία Σοφία. Οι επιτυχίες όμως των επαναστατών δεν συνεχίστηκαν και ύστερα από τεραστία στρατηγικά τους λάθη βρήκαν την ήττα από τον Γιουτπράδα (ελληνιστί Ιουστινιανό).

20) Ο όρος εμφύλια διαμάχη χρησιμοποιείται εντός εισαγωγικών διότι μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας δεν υπήρχε καμία κοινή φυλετική ή εθνική συγγένεια.

21) Ο ιστορικός C.Mango στο βιβλίο του ¨Η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης¨ περιγράφει χαρακτηριστικά ''Άνθρωποι αλληλοσκοτώνονταν στους δρόμους, εισέβαλλαν στα σπίτια, πετούσαν γέρους και παιδία από τα παράθυρα, κακοποιούσαν της γυναίκες, λήστευαν και πυρπολούσαν.

22) Γνωστός και ως Νίκων ο Μετανοείτε, προσωνύμιο που του έμεινε καθώς επαναλάμβανε διαρκώς την λέξη μετανοείτε. Αξίζει να αναφέρουμε πως ο εν λόγω προσηλυτιστής έχτισε τις πόρτες των εκκλησιών πολύ χαμηλές ώστε όταν εισέρχονταν μέσα οι ''νεοφώτιστοι'' Λάκωνες να σκύβουν ταπεινά το κεφάλι τους...

23) Ας θυμηθούμε το κάψιμο των βιβλίων του Πλήθωνα, τη εκθεμελίωση των αρχαιοτήτων της Σπάρτης από τον Αβά Furmon, τον αναθεματισμό του αρχαιολάτρη Κοραή και άλλα τόσα των οποίων η περιληπτική καταγραφή τους μόνο θα γέμιζε τις σελίδες ολόκληρου τόμου.

24) Είτε αυτές είναι πυρπολήσεις βιβλιοπωλείων,είτε το σπάσιμο αγαλμάτων ελλήνων Θεών (στην προκειμένη περίπτωση τα γεννητικά όργανα αγάλματος του Διός που έγιναν κομμάτια από την βαριοπούλα ενός θεοσεβούμενου μοναχού). Είτε το πλέον ακραίο Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ (ΤΟΥ ΒΩΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΩΝΥΜΗ ΠΕΡΙΟΧΗ) ΑΠΟ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟ 1997 φυσικά τίποτα δεν αναφέρθηκε και κανείς ασφαλώς δεν τιμωρήθηκε για αυτή την πράξη.

25) Ακόμα και μεταξύ τους τα σημερινά παρακλάδια του χριστιανισμού παρόλη την κοινή τους βάση και στην πραγματικότητα της ελάχιστες και επουσιώδεις διαφορές τους θεωρούν ως αιρετικά και μακριά από την ''αλήθεια'' το ένα το άλλο. Τα αποτελέσματα αυτής της νοοτροπίας είναι γνωστά και το αίμα που έχει χυθεί στα χρόνια του χριστιανισμού στην γηραιά ήπειρο είναι άφθονο στην προσπάθεια των Μεν να κυριαρχήσουν στους Δε είτε αυτοί λέγονται καθολικοί, είτε διαμαρτυρόμενοι, είτε ορθόδοξοι.